پایگاه اطلاعات سینمایی دگرباشان: رفتار درخور

نام انگلیسی: Appropriate Behaviour

رفتار درخور یک فیلم کمدی بریتانیایی است که در ژانویه 2014 در فستیوال فیلم ساندس رونمایی شد. این فیلم توسط دزیره اخوان نوشته و کارگردانی شده و خودش نیز در آن بازی کرده است.

داستان فیلم

برای شیرین، بودن به عنوان عضوی از یک خانواده‌ی ایداه‌آل ایرانی ساده نیست. او از هیچ سویی پذیرفته نمی‌شود: خانواده‌اش نمی‌دانند او دوجنسگرا است و دوست دختر سابقش، مکسین، نمی‌تواند درک کند که چرا او به خانواده‌اش در این‌باره حرفی نمی‌زند. حتی پسرهای شش ساله‌ای در کلاس فیلم‌سازی او، بیش از اندازه روی او تمرکز دارند. پس از اینکه خانواده اعلام می‌کنند که برادرش نامزد دریافت جایزه‌ی ایرانی مصوب خانواد‌ها شده است، شیرین به عنوان یک همه‌جنس‌گرا طغیان می‌کند و در همین حال به شناخت اشتباهاتی که در رابطه با مکسین داشته می‌پردازد. (منبع)

مصاحبه مجله الکترونیک «تابلو» با دزیره اخوان:

منبع

دزیره اخوان متولد آذر ۱۳۵۷ است و پس از انقلاب به همراه خانواده‌اش از ایران به آمریکا مهاجرت کرده است. دزیره در مدارس عالی فیلم‌سازی و هنرهای تصویری تحصیل کرده است و این روزها نام‌اش به خاطر اولین فیلم بلندی که ساخته بر سر زبان‌ها افتاده است. به کشورها و شهرهای زیادی با فیلم‌اش سفر می‌کند و با رویی گشاده پاسخ سؤال‌های‌مان را می‌دهد، البته ترجیح می‌دهد برای ارتباط سریع‌تر و واضح‌تر بودن پاسخ‌ها به زبان انگلیسی صحبت کند تا فارسی.

رفتار درخور داستان یک زن ایرانی – آمریکایی است که در عین تلاش برای بازگشت به زندگی عادی، پس از پایان اولین رابطه‌ی جدی احساسی‌اش، دوجنس‌گرایی خود را برای خانواده‌اش هم آشکار کند. دزیره اخوان که هم کارگردان فیلم است و هم بازی‌گر نقش اول آن، شیرین را در موقعیت‌های متنوعی نشان می‌دهد که چه‌طور در حال دست و پنجه نرم کردن دائمی با مهاجرت، فرهنگ ایرانی در تقابل با فرهنگ جامعه‎ی میزبان که او حالا جزئی از آن شده، گرایش جنسی‌ای که جدی گرفته نمی‌شود، و پیچیدگی‌های عادی زندگی است. زندگی شیرین، که از بسیاری جهات «رفتار درخور» و منطبق با آن‌چه جامعه از او می‌خواهد ندارد، شبیه زندگی بسیاری از به حاشیه رانده‌شده‌‌ها است، به ویژه آن‌ها که خود را دوجنس‌گرا می‌دانند.

گفتگو با "دزیره اخوان" کارگردان فیلم "رفتار درخور"، اولین فیلم بلند درباره دختر ایرانی امریکایی دوجنس گرا، در تابلو رنگین کمانی

Posted by Tableau Magazine on Friday, March 27, 2015

این متن از ویدئوی آن در یوتیوب پیاده‌سازی شده است:

من دزیره اخوان، فیلمساز ایرانی- امریکایی ساکن نیویورک هستم. "رفتار درخور" اولین فیلم بلند من است. این یک فیلم کمدی درباره‌ی آشکارسازی یک زن دوجنسگرای ایرانی-امریکایی است که تلاش می‌کند پس از پایان اولین رابطه‌ی عشقی بلندش، به زندگی عادی برگردد و همزمان گرایش جنسی‌اش را برای والدین ایرانی آشکار کند.

بهتر است بگویم این فیلم بیشتر شخصی است تا زندگینامه‌ی خودم. من دوجنسگرا هستم و ایرانی- امریکایی. ولی فیلم به نوعی ترکیبی از رابطه‌هایی است که تا بحال داشته‌ام . احساسی که بعد از پایان هر کدام داشتم. اما سناریو هم یک کمدی است. به همین دلیل همه چیز طوری شکل داده شده که در طول 90 دقیقه تماشاگر لذت هم ببرد. والدین من لزومن طوری که در فیلم نشان داده‌ام نیستند، دوست دخترم هم آن‌طور نبوده. تنها رابطه‌ای که می‌توانم بگویم مثل رابطه‌ی واقعی در زندگی‌ام است، رابطه با برادرم است. برادرم در نقش برادری خیلی مردسالار و در عین حال بامزه است. حد و مرزهایش خیلی مشخص است، خیلی جدی، رک و سخت‌گیر است. ما خیلی هم‌دیگر را دوست داریم اما تنها با توهین است که می‌توانیم با هم ارتباط برقرار کنیم. این رابطه که در فیلم می بینید مطابق با زندگی واقعی‌ام است.

من همیشه می‌دانستم اگر روزی در مورد رنگین‌کمانی‌ها فیلم بسازم، کاراکترم را بایسکسوال-دوجنسگرا- و نه لزبین تعریف خواهم کرد. اول از همه به این خاطر که این تجربه‌ی شخصی زندگی‌ام است و من بایسکسوال هستم و نه لزبین و این تجربه‌ای بسیار متفاوت است. علاوه بر این من خیلی خوشحالم که این فیلم در مورد یک دوجنسگراست، چون دوجنسگراها اینقدر کم دیده شده و می‌شوند که برای من خیلی مهم بود که چیزی فراتر از آنچه که این روزها هست تولید کنم. منظورم کلیشه‌ی دختری است که می‌خواهد یک مرد را تحت تاثیر قرار دهد و با یک زن هم رابطه داشته باشد.

من نمی‌توانم در مورد جامعه LGBT ایرانی صحبت کنم، چون خودم را عضوی از آن جامعه نمی‌دانم. اما بایسکسوالیتی هر جایی که من بوده‌ام تابو بوده است و یک نوع منفی‌نگری عمیق به بودن در این طیف خاکستری وجود دارد. خب خیلی جالب است که من می‌توانم بفهمم چرا. شاید درک همجنسگرایی خیلی آسان باشد. مثلن می‌توانم فکر کنم آن احساسی که من به جنس مخالفم دارم، تو هم به هم‌جنست داری. و خب این خیلی مشخص است . اما وقتی کسی بایسکسوال است، این پیش‌داوری وجود دارد که او می‌خواهد ریاکارانه نیت مخفی‌اش را عملی کند. چون هر کسی باید یک ترجیح مشخص داشته باشد خب پس این فرد حتما دارد به کسی دروغ می‌گوید. و این پس‌زمینه در رفتارها و گفته‌ها واقعن برش دارد. در ضمن این سبک زندگی این روزها هم هست که جایگاه هر کسی در دنیا بر اساس فردی که با او رابطه احساسی داریم مشخص می‌شود. بنا بر این اگر من با یک زن باشم یک لزبین هستم و اگر با یک مرد بیرون بروم استریت –دگرجنسگرا- هستم.

لزبین بودن یک هویت است. مرد گی بودن یک هویت است و برای باقی مردم دنیا استریت بودن یک هویت است. اما در مورد دوجنسگرایی، بیشتر در مورد یک باشگاه انزواطلبان است که حرف می‌زنیم و این نکته‌ی جالب در مورد این گرایش است. این که یک نفر یک مسیر پرخطر را انتخاب می‌کند و راه را هم خودش باید هموار کند. تجربه‌ی من این است که یک دوجنسگرا در جامعه همجنسگرایان هم جا نمی‌گیرد. یا بهتر است بگویم هیچ جامعه‌ای تو را درست مثل یک دگرجنس‌گرا یا هجنسگرا نمی‌پذیرند...

مصاحبه کامل را در ویدئوی زیر مشاهده کنید.